کد مطلب:369395
جمعه 22 بهمن 1395
آمار بازدید:248
در تضرع و زاری و خضوع و فروتنی
عنوان دعا چنین است:
و کان من دعائه علیهالسلام فی التضرع و الاستکانه، از دعاهای امام (ع) در تضرع و زاری و خضوع و فروتنی است.
محتوای دعا
این دعا با حمد و ستایش خداوند آغاز میشود و امام (ع) در فراز نخست دعا میفرماید: الهی احمدک و انت للحمد اهل، ای خدای من تو را حمد و سپاس گویم، و تو برای هر سپاس سزاواری.
سپس با اشاره به اینکه خداوند همهی امکانات رشد و تعالی انسان را در اختیار او قرار داده میفرماید: و لو لا احسانک الی و سبوغ نعمائک علی ما بلغت احراز حظی، و لا اصلاح نفسی، و اگر احسان و نیکی تو به من و فراوانی نعمتهایت بر من نمیبود، فراهم آوردن بهرهام و اصلاح و نیکو گردانیدن خود را نمییافتم.
و در زمینهی به جا آوردن مراتب حمد و سپاس در مقابل نعمتهای الهی به ما رسیدن به مرتبهی عالی سپاسگزاری را آموخته و میفرماید:
تحمدک نفسی و لسانی و عقلی، حمدا یبلغ الوفاء و حقیقه الشکر، حمدا یکون مبلغ رضاک عنی، فنجنی من سخطک، خدایا من تو را به جان و زبان و عقل (و جمیع قوای ظاهر و باطن) خود سپاس و ستایش میکنم به آن حمد و سپاسی که به حد وافی رسد و حقیقت شکر و سپاس تو
[صفحه 199]
باشد و به آنجا رسد که تو از من خوشنود شوی، خدایا پس مرا از خشم و سخطت نجات بخش. آنگاه در خاتمهی دعا به ما میآموزد از خداوند اینگونه درخواست کنیم:
الهی فلا تحرمنی خیر الاخره و الاولی لقله شکری، و اغفر لی ما تعلم من ذنوبی، ای خدای من پس مرا به سبب ناسپاسیم از خیر آخرت و دنیا محروم مگردان، و گناهانم را که میدانی بیامرز.
[صفحه 200]